Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Secret garden, You raise me up

Secret Garden, You Raise Me Up

Secret Garden, You raise me up

"You Raise Me Up"
When I am down and, oh my soul, so weary;
When troubles come and my heart burdened be;
Then, I am still and wait here in the silence,
Until you come and sit awhile with me.

You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up' To more than I can be.

There is no life ' no life without its hunger;
Each restless heart beats so imperfectly;
But when you come and I am filled with wonder,
Sometimes, I think I glimpse eternity.

You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up, to walk on stormy seas;
I am strong, when I am on your shoulders;
You raise me up' To more than I can be.

You raise me up' To more than I can be.


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Το ραγισμένο δοχείο

"Το ραγισμένο δοχείο"

"Το ραγισμένο δοχείο"



"Το ραγισμένο δοχείο"


Η ιστορία ξετυλίγεται πριν πολλά χρόνια… σε μια επαρχία, κάπου στην Κίνα, όπου ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία κουβαλούσε καθημερινά νερό από ένα μακρινό ρυάκι, με δυο μεγάλα δοχεία περασμένα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.
Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού ως τη μέση. Έτσι, για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Φυσικά, το τέλειο δοχείο ένιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από  αυτά που έπρεπε κι ένιωθε ντροπή για την ατέλειά του. Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στην ηλικιωμένη γυναίκα.
«Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!»
«Μα γιατί;» ρώτησε η γριά. «Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;»
«Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!»
Η γυναίκα χαμογέλασε:
«Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου; Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.» «Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και τα τοποθετώ το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!
Βέβαια, δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό, αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της γριάς να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του!
Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του, που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας. Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα, αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η "ατέλειά" μας.
"Ραγισμένοι" φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας, μετέτρεπε σαν τη γριά, τις "ατέλειες" του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος!

















Ύμνος της Αγάπης (Trois Couleurs: Bleu, 1993)

Ύμνος της Αγάπης 
Προς Κορινθίους Α΄ ιγ΄ (1-8, 13)   

Kieślowski, "Trois Couleurs: Bleu" (1993)


Kieślowski, "Trois Couleurs: Bleu" (1993)
"Ύμνος της Αγάπης"


Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

1. Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, 
αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.

2. και αν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, 
και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, 
αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.

3. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, 
και εάν παραδώ το σώμα ίνα καυθήσωμαι, 
αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.

4. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, 
η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται.

5. ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν.

6. ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία,

7. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.

8. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει, 
είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, 
είτε γλώσσαι, παύσονται, 
είτε γνώσις, καταργηθήσεται...

13. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, 
τα τρία ταύτα, μείζων δε τούτων η αγάπη.

(Α Κορ. ιγ' 1-8, 13)





Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

35o Βιωματικό Σεμινάριο New Start

35o Βιωματικό Σεμινάριο New Start
με τον Κωνσταντίνο Μουρούτη
5-12 Οκτωβρίου 2014
Ελατοχώρι Πιερίας



35o Βιωματικό Σεμινάριο New Start